Cilj učenja izbornog programa drugi strani jezik je da učenik usvajanjem funkcionalnih znanja o jezičkom sistemu i kulturi i unapređivanjem strategija učenja stranog jezika razvije komunikativnu kompetenciju, osposobi se za pismenu i usmenu komunikaciju i razvija saznajne i intelektualne sposobnosti, kao i humanističke, moralne i estetske stavove.
Razred | Prvi |
Nedeljni fond časova | 2 časa |
Godišnji fond časova | 74 časa |
OBLAST/TEMA | ISHODI
Po završetku prvog razreda učenik će biti u stanju da: |
RAZUMEVANjE GOVORA | – reaguje na odgovarajući način na usmene poruke u vezi sa aktivnostima u obrazovnom kontekstu;
– razume, uz eventualnu prethodnu pripremu, osnovnu poruku kraćih izlaganja o poznatim temama u kojima se koristi standardni jezik i razgovetan izgovor; – razume informacije o poznatim i bliskim sadržajima i jednostavna uputstva u privatnom, javnom i obrazovnom kontekstu; – razume opšti smisao prilagođenog audio i video materijala; – razume suštinu iskaza (sa)govornika koji razgovaraju o bliskim temama, uz eventualna ponavljanja i pojašnjavanja; – izvodi zaključke posle slušanja teksta o poznatim temama u vezi sa vrstom teksta, brojem sagovornika, njihovim međusobnim odnosima i namerama, kao i u vezi sa opštim sadržajem teksta; – dovodi u vezu, oslanjajući se na opšta znanja i iskustva, nepoznate elemente poruke, na osnovu konteksta, i pamti, reprodukuje i kontekstualizuje njene bitne elemente. |
RAZUMEVANjE PROČITANOG TEKSTA | – razume kraće tekstove (dužine oko 120 reči) o konkretnim, bliskim temama iz svakodnevnog života, oslanjajući se i na prethodno stečena znanja;
– prepoznaje najučestalije vrste tekstova na osnovu njihovih karakteristika; – razume obaveštenja i upozorenja na javnim mestima; – razume kraću ličnu poruku upućenu u svrhu korespondencije; – razume opšti sadržaj i osnovnu poruku iz kraćeg informativnog teksta u cilju globalnog razumevanja; – pronalazi, izdvaja i razume određenu relevantnu informaciju unutar prepoznatljive vrste teksta u cilju selektivnog razumevanja; – razume kratke i jednostavne tekstove koji sadrže uputstva i savete u cilju detaljnog razumevanja (uz vizuelnu podršku); – razume kraće literarne forme u kojima dominira konkretna, frekventna i poznata leksika (konkretna poezija, kratke priče, anegdote, skečevi, stripovi). |
USMENO IZRAŽAVANjE | – učestvuje u kratkim dijalozima, razmenjuje informacije i mišljenje sa sagovornikom o poznatim temama i interesovanja;
– koristi ciljni jezik kao jezik komunikacije u obrazovnom kontekstu; – opisuje sebe i svoje okruženje, događaje u sadašnjosti, prošlosti i budućnosti u svom okruženju; – izražava svoje utiske, mišljenja i osećanja u vezi sa bliskim temama; – izlaže osnovni sadržaj pisanih, ilustrovanih i usmenih tekstova o poznatim temama; – izlaže unapred pripremljenu kratku prezentaciju na određenu temu (iz domena ličnog interesovanja). |
PISMENO IZRAŽAVANjE | – piše na jednostavan način o bliskim temama iz svog okruženja i područja interesovanja;
– opisuje osobe i događaje poštujući pravila koherentnosti (70–90 reči) koristeći frekventne reči i izraze; – opisuje utiske, mišljenja i osećanja (70–90 reči) – piše beleške, jednostavne poruke i lična pisma da bi tražio ili preneo relevantne informacije koristeći standardne formule pisanog izražavanja; – popunjava formulare, upitnike i različite obrasce u ličnom i obrazovnom domenu. |
SOCIOKULTURNA KOMPETENCIJA | – prepoznaje i razume, u okviru svog interesovanja, znanja i iskustva, pravila ponašanja, svakodnevne navike, sličnosti i razlike u kulturi svoje zemlje i zemalja čiji jezik uči;
– prepoznaje i razume najčešće prisutne kulturne modele svakodnevnog života zemlje i zemalja čiji jezik uči; – prepoznaje i adekvatno koristi najfrekventnije stilove i registre u vezi sa elementima stranog jezika koji uči, ali i iz ostalih oblasti školskih znanja i životnih iskustava; – prepoznaje različite stilove komunikacije i najfrekventnija prateća paraverbalna i neverbalna sredstava (stepen formalnosti, ljubaznosti, kao i paraverbalna sredstva: gest, mimika, prostorni odnosi među govornicima, itd.); – koristi znanje stranog jezika u različitim vidovima realne komunikacije (elektronske poruke, SMS poruke, diskusije na blogu ili forumu, društvene mreže); – koristi savremene vidove komunikacije u otkrivanju kulture zemalja čiji jezik uči. |
MEDIJACIJA | – prenosi suštinu poruke sa maternjeg na strani jezik/sa stranog na maternji, dodajući, po potrebi objašnjenja i obaveštenja, pismeno i usmeno;
– rezimira sadržaj kraćeg teksta, audio ili vizuelnog zapisa i kraće interakcije; – prenosi sadržaj pisanog ili usmenog teksta, prilagođavajući ga sagovorniku; – koristi odgovarajuće kompenzacione strategije radi prevazilaženja teškoća koje se javljaju, na primer: prevodi ili prenosi sadržaj uz upotrebu opisa, parafraza i sl.; – prevodi na maternji jezik sadržaj kraćeg teksta o poznatim temama. |
SADRŽAJI PROGRAMA
1) ITALIJANSKI JEZIK
Imenice
Vlastite i zajedničke imenice, odgovarajući rod i broj sa determinativom.
Sistemski prikaz morfoloških karakteristika.
Slaganje imenica i prideva.
Član
Sistematizacija upotrebe određenog i neodređenog člana.
Partitivni član.
Zamenice
Lične zamenice.
Naglašene lične zamenice.
Naglašene lične zamenice u službi direktnog objekta complementooggetto i indirektnog objekta complemento di termine.
Prisvojne zamenice.
Pokazne zamenice (questo, quello).
Povratne zamenice.
Upitne zamenice (chi? che?/che cosa?).
Pridevi
Opisni pridevi, slaganje prideva i imenice u rodu i broju.
Apsolutni superlativ (Maria è bellisima.).
Prisvojni pridevi. Upotreba člana uz prisvojne prideve (la mia bici, tuo fratello).
Pokazni pridevi: questo, quello.
Naziv boja (bianco, rosso, verde, giallo, nero, azzurro…).
Brojevi
Glavni brojevi.
Redni brojevi.
Predlozi
Prosti predlozi di, a, da, in, con, su, per, tra, fra i njihova osnovna upotreba.
Predlozi dentro, fuori, sotto, sopra, davanti, dietro.
RECEPTIVNO: Predlozi spojeni sa članom (preposizioni articolate).
Glagoli
Sadašnje vreme (Presente Indicativo).
RECEPTIVNO:
Presente progressivo (stare + gerundio).
Imperativ za neformalno obraćanje (Imperativo diretto): Fa’ presto! Non tornare tardi! Non andate via senza di me.
Povratni glagoli.
Upotreba glagola piacere.
Perfekat (Passato Prossimo) pravilnih i nepravilnih glagola:
Sono andata alla stazione.
Non ho fatto il compito di casa.
Futur pravilnih i nepravilnih glagola:
Noi torneremo a casa alle cinque.
Imperfekat (Imperfetto):
C’era una volta un re e viveva in un castello.
Prilozi
Osnovni prilozi (bene, male, molto, poco, troppo, meno, più), priloški izrazi za određivanje vremena (prima, durante, dopo) i prostora (a destra, a sinistra, dritto, davanti, dietro, sotto, sopra, su, giù).
Upitni prilozi quando?, come?, perché? dove?
Građenje priloga od prideva pomoću sufiksa mente.
Rečce
Ci, ne.
Veznici (e, anche, o, ma, perché, quando, come).
Rečenica
Prosta i proširena rečenica u potvrdnom i u odričnom obliku.
Upitna rečenica.
Red reči u rečenici.
Složena rečenica: upotreba veznika koji uvode zavisnu rečenicu (vremensku, uzročnu, relativnu).
NAPOMENA: Program za italijanski jezik za petu godinu učenja, drugi strani jezik, primenjuje se i za italijanski kao prvi strani jezik u prvom razredu gimnazije. Oba statusa jezika podrazumevaju podjednak nedeljni fond časova (dva časa nedeljno) i istu godinu učenja (peta godina).
NAPOMENA: – Planira se izrada dva pismena zadatka za svaki razred.
Razred | Drugi |
Nedeljni fond časova | 1+0,5 časova |
Godišnji fond časova | 37+18,5 časova |
Standardi obrazovnih postignuća | Ishodi za nastavni predmet
Po završetku drugog razreda učenik će biti u stanju da: |
Teme i ključni pojmovi sadržaja programa |
Osnovni nivo
Oblast jezičke veštine – SLUŠANjE 2.ST.1.1.1. Razume kraće poruke, obaveštenja i uputstva koja se saopštavaju razgovetno i polako. 2.ST.1.1.2. Shvata smisao kraće spontane interakcije između dvoje ili više sa/govornikau ličnom, obrazovnom i javnom kontekstu. 2.ST.1.1.3. Shvata opšti smisao informacije ili kraćih monoloških izlaganja uobrazovnom i javnom kontekstu. 2.ST.1.1.4. Shvata smisao prilagođenog audio i video zapisa u vezi s temama iz svakodnevnog života (standardni govor, razgovetni izgovor i spor ritam izlaganja). 2. Oblast jezičke veštine – ČITANjE 2.ST.1.2.1. Razume opšti smisao jednostavnih kraćih tekstova u vezi s bliskim temama, u kojima preovlađuju frekventne reči i internacionalizmi. 2.ST.1.2.2. Pronalazi potrebne informacije u jednostavnim tekstovima (npr. oglasi,brošure, obaveštenja, kratke novinske vesti). 2.ST.1.2.3. Razume jednostavne lične poruke i pisma. 2.ST.1.2.4. Uočava potrebne detalje u tekstovima iz svakodnevnog života (natpisi najavnim mestima, uputstva o rukovanju, etikete na proizvodima, jelovnik i sl.). 2.ST.1.2.5. Razume kratke adaptirane odlomke književnih dela, i druge pojednostavljene tekstove koji se odnose na civilizacijske tekovine, kulturu i običaje svog i drugihnaroda. 3. Oblast jezičke veštine – GOVOR 2.ST.1.3.1. Ume da ostvari društveni kontakt (npr. pozdravljanje, predstavljanje, zahvaljivanje). 2.ST.1.3.2. Izražava slaganje/neslaganje, predlaže, prihvata ili upućuje ponudu ili poziv. 2.ST.1.3.3. Traži i daje jednostavne informacije, u privatnom, javnom i obrazovnom kontekstu. 2.ST.1.3.4. Opisuje blisko okruženje (osobe, predmete, mesta, aktivnosti, događaje). 2.ST.1.3.5. Izlaže već pripremljenu kratku prezentaciju o bliskim temama. 2.ST.1.3.6. Prenosi ili interpretira kratke poruke, izjave, uputstva ili pitanja. 2.ST.1.3.7. Izlaže jednostavne, bliske sadržaje u vezi sa kulturom i tradicijom svog idrugih naroda. 4. Oblast jezičke veštine – PISANjE 2.ST.1.4.1. Piše kratke beleške i jednostavne poruke (npr. izražava zahvalnost, izvinjenje, upozorenje). 2.ST.1.4.2. Piše privatno pismo o aspektima iz svakodnevnog života (npr. opisuje ljude, događaje, mesta, osećanja). 2.ST.1.4.3. Popunjava obrazac/upitnik, navodeći lične podatke, obrazovanje, interesovanja i sl. 2.ST.1.4.4. Piše jednostavne tekstove prema modelu, uz pomoć ilustracija, tabela, slika, grafikona, detaljnih uputstava. 2.ST.1.4.5. Prevodi ili interpretira informacije iz jednostavnih poruka, beležaka ili obrazaca. 5. Oblast ZNANjE O JEZIKU 2.ST.1.5.1. Koristi zadovoljavajući broj frekventnih reči i izraza koje mu omogućavaju izražavanje osnovnih komunikativnih funkcija u svakodnevnim situacijama. 2.ST.1.5.2. Sastavlja kratke, razumljive rečenice koristeći jednostavne jezičke strukture. 2.ST.1.5.3. Ima uglavnom jasan i razumljiv izgovor. 2.ST.1.5.4. Piše s odgovarajućom ortografskom tačnošću uobičajene reči koje koristi u govoru. 2.ST.1.5.5. Primenjuje osnovnu pravopisnu normu. 2.ST.1.5.6. Koristi neutralan jezički registar. Srednji nivo 1. Oblast jezičke veštine – SLUŠANjE 2.ST.2.1.1. Razume suštinu i bitne pojedinosti poruka, uputstava i obaveštenja o temama iz svakodnevnog života i delatnosti. 2.ST.2.1.2. Razume suštinu i bitne pojedinosti razgovora ili rasprave između dvoje ili više sa/govornika u privatnom, obrazovnom i javnom kontekstu. 2.ST.2.1.3. Razume suštinu i bitne pojedinosti monološkog izlaganja u obrazovnom i javnom kontekstu ukoliko je izlaganje jasno i dobro strukturirano. 2.ST.2.1.4. Razume suštinu autentičnog tonskog zapisa (audio i video zapis) o poznatim temama, predstavljenih jasno i standardnim jezikom. 2. Oblast jezičke veštine – ČITANjE 2.ST.2.2.1. Razume opšti smisao i relevantne informacije u tekstovima o bliskim temama iz obrazovnog i javnog konteksta. 2.ST.2.2.2. Otkriva značenje nepoznatih reči na osnovu konteksta koji mu je blizak. |
– razume i reaguje na odgovarajući način usmene na poruke u vezi sa aktivnostima u obrazovnom kontekstu;
– razume osnovnu poruku kraćih izlaganja o poznatim temama u kojima se koristi standardni jezik i razgovetan izgovor; – razume informacije o relativno poznatim i bliskim sadržajima i jednostavna uputstva u privatnom, javnom i obrazovnom kontekstu; – razume opšti smisao informativnih radijskih i televizijskih emisija o bliskim temama, u kojima se koristi standardni govor i razgovetan izgovor; – razume osnovne elemente radnje u kraćim video-zapisima u kojima se obrađuju relativno bliske teme, oslanjajući se i na vizuelne elemente; – razume suštinu iskaza (sa)govornika koji razgovaraju o bliskim temama, uz eventualna ponavljanja i pojašnjavanja; – izvodi zaključke posle slušanja nepoznatog teksta u vezi sa vrstom teksta, brojem sagovornika, njihovim međusobnim odnosima i namerama, kao i u vezi sa opštim sadržajem; – oslanjajući se na opšta znanja, iskustva i kontekst poruke, uviđa značenje njenih nepoznatih elemenata; – pamti i kontekstualizuje bitne elemente poruke. |
RAZUMEVANjE GOVORA
– razumevanjegovora; – komunikativna situacija; – monološko i dijaloško izlaganje; – standardni jezik; – izgovor; – informativniprilozi; – razmena informacija; – kultura i umetnost; – IKT |
– razlikuje najučestalije vrste tekstova, poznajući njihove osnovne karakteristike, svrhu i ulogu;
– razume kraće tekstove o konkretnim temama iz svakodnevnog života, kao i jezički prilagođene i adaptirane tekstove utemeljene na činjenicama, vezane za domene opštih interesovanja; – razume osećanja, želje, potrebe iskazane u kraćim tekstovima; – razume jednostavna uputstva i savetodavne tekstove, obaveštenja i upozorenja na javnim mestima; – razume kraće literarne forme u kojima dominira konkretna, frekventna i poznata leksika (konkretna poezija, kratke priče, anegdote, skečevi, stripovi); – pronalazi, izdvaja i razume u informativnom tekstu o poznatoj temi osnovnu poruku i suštinske informacije; – identifikuje i razume relevantne informacije u mejlovima, prospektima, novinskim vestima, reportažama , oglasima, redu vožnje, blogovima; – prepoznaje osnovnu argumentaciju u jednostavnijim tekstovima (npr. novinskim člancima ili pismima čitalaca, kao i drugim vrstama komentara); – naslućuje značenje nepoznatih reči na osnovu konteksta. |
RAZUMEVANjE PROČITANOG TEKSTA
– razumevanje pročitanog teksta; – vrste tekstova; – izdvajanje poruke i suštinskih informacija; – prepoznavanje osnovne argumentacije; – nepoznate reči; – IKT; |
|
– učestvuje u kraćim dijalozima, razmenjuje informacije i mišljenje sa sagovornikom o bliskim temama i interesovanjima;
– koristi ciljni jezik kao jezik komunikacije u obrazovnom kontekstu, prilagođavajući svoj govor komunikativnoj situaciji, u vremenskom trajanju od dva do tri minuta; – opisuje sebe i svoje okruženje, događaje u sadašnjosti, prošlosti i budućnosti u svom okruženju i izvan njega; – na jednostavan način/ukratko izražava svoje utiske i osećanja i obrazlaže mišljenje i stavove u vezi sa bliskim temama; |
USMENO IZRAŽAVANjE
– usmeno izražavanje; – neformalni razgovor; – formalna diskusija; – funkcionalna saradnja; – intervjuisanje; – intonacija; – dijalog; |
|
2.ST.2.2.3. Razume opise događaja, osećanja i želja u ličnoj prepisci.
2.ST.2.2.4. Pronalazi potrebne informacije u uobičajenim pisanim dokumentima (npr. poslovna prepiska, prospekti, formulari). 2.ST.2.2.5. Pronalazi specifične pojedinosti u dužem tekstu sa pretežno složenimstrukturama, u kome se iznose mišljenja, argumenti i kritike (npr. novinski članci i stručni tekstovi). 2.ST.2.2.6. Razume adaptirane književne tekstove i prilagođene tekstove koji se odnose na civilizacijske tekovine, kulturu i običaje svog i drugih naroda. 3. Oblast jezičke veštine – GOVOR 2.ST.2.3.1. Započinje, vodi i završava jednostavan razgovor i uključuje se u diskusiju na teme kako od ličnog interesa, tako i one o svakodnevnom životu. 2.ST.2.3.2. Iznosi lični stav, uverenja, očekivanja, iskustva, planove kao i komentare omišljenjima drugih učesnika u razgovoru. 2.ST.2.3.3. Razmenjuje, proverava, potvrđuje informacije o poznatim temama u formalnim situacijama (npr. u ustanovama i na javnim mestima). 2.ST.2.3.4. Opisuje ili prepričava stvarne ili izmišljene događaje, osećanja, iskustva. 2.ST.2.3.5. Izlaže već pripremljenu prezentaciju o temama iz svog okruženja ili struke. 2.ST.2.3.6. Izveštava o događaju, razgovoru ili sadržaju npr. knjige, filma i sl. 2.ST.2.3.7. Izlaže sadržaje i iznosi svoje mišljenje u vezi sa kulturom, tradicijom i običajima svog i drugih naroda. 4. Oblast jezičke veštine – PISANjE 2.ST.2.4.1. Piše beleške ili odgovara na poruke, ističući bitne detalje. 2.ST.2.4.2. U privatnoj prepisci, traži ili prenosi informacije, iznosi lični stav i argumente. 2.ST.2.4.3. Piše, prema uputstvu, deskriptivne i narativne tekstove o raznovrsnimtemama iz oblasti ličnih interesovanja i iskustava. 2.ST.2.4.4. Piše kratke, jednostavne eseje o različitim temama iz ličnog iskustva, privatnog, obrazovnog i javnog konteksta. 2.ST.2.4.5. Piše izveštaj ili prosleđuje vesti (prevodi, interpretira, rezimira, sažima) u vezi sa kratkim i/ili jednostavnim tekstom iz poznatih oblasti koji čita ili sluša. 5. Oblast ZNANjE O JEZIKU 2.ST.2.5.1. Koristi reči i izraze koji mu omogućavaju uspešnu komunikaciju u predvidivim/svakodnevnim situacijama, aktuelnim događajima i sl. 2.ST.2.5.2. Pravilno razume i koristi veći broj složenijih jezičkih struktura. 2.ST.2.5.3. Ima sasvim razumljiv izgovor. 2.ST.2.5.4. Piše pregledan i razumljiv tekst u kome su pravopis, interpunkcija i organizacija uglavnom dobri. 2.ST.2.5.5. Prepoznaje formalni i neformalni registar; poznaje pravila ponašanja irazlike u kulturi, običajima i verovanjima svoje zemlje i zemlje čiji jezik uči. Napredni nivo 1. Oblast jezičke veštine – SLUŠANjE 2.ST.3.1.1. Razume pojedinosti značajne za razgovor ili raspravu sa složenom argumentacijom u kojoj se iznose lični stavovi jednog ili više sa/govornika, uprivatnom, obrazovnom, javnom i profesionalnom kontekstu. 2.ST.3.1.2. Razume prezentaciju ili predavanje sa složenom argumentacijom uz pomoć propratnog materijala. 2.ST.3.1.3. Razume autentični audio i video zapis u kome se iznose stavovi na teme iz društvenog ili profesionalnog života. 2. Oblast jezičke veštine – ČITANjE 2.ST.3.2.1. Prepoznaje temu i shvata sadržaj raznovrsnih tekstova, primenjujućiodgovarajuće tehnike/vrste čitanja. 2.ST.3.2.2. Iz različitih pisanih izvora, uz odgovarajuću tehniku čitanja, dolazi do potrebnih informacija iz oblasti ličnog interesovanja. 2.ST.3.2.3. Razume formalnu korespondenciju u vezi sa strukom ili ličniminteresovanjima. 2.ST.3.2.4. Razume opšti smisao i pojedinosti u stručnim tekstovima na osnovusopstvenog predznanja (npr. specijalizovani članci, priručnici, složena uputstva). 2.ST.3.2.5. Razume sadržaj izveštaja i/ili članka o konkretnim ili apstraktnim temamau kome autor iznosi naročite stavove i gledišta. 2.ST.3.2.6. Razume odlomke originalnih književnih dela i tekstove koji se odnose nacivilizacijske tekovine, kulturu i običaje svog i drugih naroda. 3. Oblast jezičke veštine – GOVOR 2.ST.3.3.1. Aktivno učestvuje u formalnim i neformalnim razgovorima/diskusijama o opštim i stručnim temama, s jednim ili više sagovornika. 2.ST.3.3.2. Razmenjuje stavove i mišljenja uz iznošenje detaljnih objašnjenja, argumenata i komentara. 2.ST.3.3.3. Metodično i jasno izlaže o raznovrsnim temama; objašnjava svoje stanovišteiznoseći prednosti i nedostatke različitih tačaka gledišta i odgovara na pitanjaslušalaca. 2.ST.3.3.4. Izveštava o informacijama iz npr. novinskog članka, dokumentarnog programa, diskusija, izlaganja i vesti (prepričava, rezimira, prevodi). 2.ST.3.3.5. Upoređuje stavove i monološki izražava mišljenje u vezi sa kulturom,tradicijom i običajima svog i drugih naroda. |
– opisuje događaje i saopštava sadržaj neke knjige ili filma, iznoseći svoje utiske i mišljenja;
– ukratko prepričava kraći tekst ili video-zapis; – izlaže unapred pripremljenu kraću prezentaciju na određenu temu (iz domena ličnog interesovanja); – ukazuje na značaj određenih iskaza i delova iskaza prigodnom gestikulacijom i mimikom ili naglašavanjem i intonacijom; |
|
– piše na razložan i jednostavan način o bliskim temama iz svog okruženja i područja interesovanja;
– opisuje osobe i događaje poštujući pravila koherentnosti (obima 80 – 100 reči); – opisuje utiske, mišljenja i osećanja (obima 70 – 90 reči); piše beleške, poruke i lična pisma/mejlove da bi tražio ili preneo relevantne informacije; – jednostavnim jezičkim sredstvima rezimira pročitani/preslušani tekst o bliskim temama i iznosi sopstveno mišljenje o njemu; – popunjava formulare, upitnike i različite obrasce u ličnom i obrazovnom domenu; piše kraća formalna pisma (pisma čitalaca, prijave za prakse, stipendije ili omladinske poslove); – piše elektronske poruke, SMS poruke, učestvuje u diskusijama na blogu.slika, grafikona, detaljnih uputstava. |
PISMENO IZRAŽAVANjE
– pismeno izražavanje; – vrste teksta; – opisivanje; – standardne formule pisanog izražavanja; – leksika i komunikativne funkcije; – IKT; |
|
– prepoznaje i razume, u okviru svog interesovanja, znanja i iskustva, pravila ponašanja, svakodnevne navike, sličnosti i razlike u kulturi svoje zemlje i zemalja čiji jezik uči;
– prepoznaje i razume najčešće prisutne kulturne modele svakodnevnog života zemlje i zemalja čiji jezik uči; – prepoznaje i adekvatno koristi najfrekventnije stilove i registre u vezi sa elementima stranog jezika koji uči, ali i iz ostalih oblasti školskih znanja i životnih iskustava; – prepoznaje različite stilove komunikacije i najfrekventnija prateća paraverbalna i neverbalna sredstava (stepen formalnosti, ljubaznosti, kao i paraverbalna sredstva: gest, mimika, prostorni odnosi među govornicima, itd.); – koristi znanje stranog jezika u različitim vidovima realne komunikacije (elektronske poruke, SMS poruke, diskusije na blogu ili forumu, društvene mreže); – koristi savremene vidove komunikacije u otkrivanju kulture zemalja čiji jezik uči; |
SOCIOKULTURNA KOMPETENCIJA
– interkulturnost; – pravila ponašanja; – stereotipi; – stilovi u komunikaciji na stranom jeziku; – IKT; |
|
– prenosi suštinu poruke sa maternjeg na strani jezik/sa stranog na maternji, dodajući, po potrebi, objašnjenja i obaveštenja, pismeno i usmeno;
– rezimira sadržaj kraćeg teksta, audio ili vizuelnog zapisa i kraće interakcije; – prenosi sadržaj pisanog ili usmenog teksta, prilagođavajući ga sagovorniku; – koristi odgovarajuće kompenzacione strategije radi prevazilaženja teškoća koje se javljaju, na primer: prevodi ili prenosi sadržaj uz upotrebu opisa, parafraza i sl.; |
MEDIJACIJA
– strategije prenošenja poruke sa maternjeg na strani jezik/sa stranog na maternji; |
|
4. Oblast jezičke veštine – PISANjE
2.ST.3.4.1. Piše neformalna pisma u kojima izražava vlastitu emotivnu reakciju, naglašavajući detalje nekog događaja ili iskustva i komentarišući tuđe stavove. 2.ST.3.4.2. Piše poslovna i druga formalna pisma različitog sadržaja za lične potrebei potrebe struke. 2.ST.3.4.3. Piše deskriptivni ili narativni tekst o stvarnim ili izmišljenim događajima. 2.ST.3.4.4. Piše eseje, koristeći informacije iz različitih izvora i nudi argumentovana rešenja u vezi s određenim pitanjima; jasno i detaljno iskazuje stav,osećanje, mišljenje ili reakciju. 2.ST.3.4.5. Piše izveštaj/prevodi sadržaje i informacije iz dužih i složenijihtekstova iz različitih oblasti koje čita ili sluša (npr. prepričava, opisuje, sistematizuje i sl.). 5. Oblast ZNANjE O JEZIKU 2.ST.3.5.1. Razume i koristi raznovrstan repertoar reči, izraza i idioma, koji mu omogućavaju da se izražava jasno, tečno, precizno i detaljno. 2.ST.3.5.2. Razume celokupni repertoar gramatičkih struktura i aktivno koristi sve uobičajene gramatičke strukture. 2.ST.3.5.3. Ima jasan i prirodan izgovor i intonaciju. 2.ST.3.5.4. Piše jasne, pregledne i razumljive tekstove, dosledno primenjujući jezička pravila, pravila organizacije teksta i pravopisnu normu. 2.ST.3.5.5. Poznaje i adekvatno koristi formalni i neformalni jezički registar. |
JEZIČKI SADRŽAJI
ITALIJANSKI JEZIK
Imenice
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
Vlastite i zajedničke imenice, odgovarajući rod i broj sa determinativom
Sistemski prikaz morfoloških karakteristika
Slaganje imenica i prideva
Član
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
Sistematizacija upotrebe određenog i neodređenog člana
Partitivni član (articolo partitivo)
Zamenice
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
Lične zamenice (pronomi personali)
Naglašene lične zamenice
Naglašene lične zamenice u službi direktnog objekta (complemento oggetto) i indirektnog objekta (complemento di termine)
Prisvojne zamenice (pronomi possessivi)
Pokazne zamenice (pronomi dimostrativi: questo, quello)
Povratne zamenice (pronomi riflessivi)
Upitne zamenice (pronomi interrogativi: chi? che?/che cosa? quanto/a/i/e? quale/i?)
Relativne zamenice (pronimi relativi: che, cui)
Nenaglašene lične zamenice sa imperativom (imperativo con i pronomi)
Nenaglašene lične zamenice u službi direktnog objekta u složenim vremenima (pronomi diretti nei tempi composti)
Neodređene zamenice (pronomi indefiniti: niente/nulla, nessuno, qualcosa, qualcuno, alcuni))
Pridevi
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
Opisni pridevi, slaganje prideva i imenice u rodu i broju
Komparacija prideva (grado comparativo: Anna è più alta di Luca e superlativo dell’aggettivo: Anna è la più alta della classe)
Apsolutni superlativ (superlativo assoluto: Maria è bellisima)
Prisvojni pridevi (aggettivi possessivi)
Upotreba člana uz prisvojne prideve (la mia bici, tuo fratello)
Pokazni pridevi (aggettivi dimostrativi: questo, quello)
Neodređeni pridevi (aggettivi indefiniti: alcuni, nessuno, qualche, ogni)
Naziv boja (bianco, rosso, verde, giallo, nero, azzurro…), morfološke osobenosti prideva (viola, rosa, blu, arancione)
Brojevi
Glavni brojevi (numeri cardinali)
Redni brojevi (numeri ordinali)
Predlozi
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
Prosti predlozi di, a, da, in, con, su, per, tra, fra i njihova upotreba
Predlozi dentro, fuori, sotto, sopra, davanti, dietro
Predlozi spojeni sa članom (preposizioni articolate)
Glagoli
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
Sadašnje vreme (presente indicativo)
Presente progressivo (stare + gerundio)
Imperativ (imperativo). Zapovedni način za sva lica: Fa’ presto! Non tornare tardi! Non andate via senza di me! Prego Signora, entri! Mi dia un etto di prosciutto, per favore!
Povratni glagoli (verbi riflessivi)
Upotreba glagola piacere
Perfekat (passato prossimo) pravilnih i nepravilnih glagola: Sono andata alla stazione; Non ho fatto il compito di casa
Perfekt modalnih glagola volere, dovere, potere, sapere: Sono dovuto andare dal dentista; Ho potuto leggere i titoli in italiano
Kondicional sadašnji pravilnih i nepravilnih glagola (condizionale presente: Vorrei un chilo di mele, per favore! Potresti prestarmi il tuo libro di italiano?)
Futur pravilnih i nepravilnih glagola (futuro semplice: Noi torneremo a casa alle cinque)
Imperfekat (imperfetto: C’era una volta un re e viveva in un castello)
Pluskvamperfekat (trapassato prossimo: Sono arrivato alla stazione quando il treno era già partito)
Idiomatska upotreba volerci i metterci
Prilozi
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
Osnovni prilozi (bene, male, molto, poco, troppo, meno, più), priloški izrazi za određivanje vremena (prima, durante, dopo) i prostora (a destra, a sinistra, dritto, davanti, dietro, sotto, sopra, su, giù)
Upitni prilozi quando? come? perché? dove?
Građenje priloga od prideva pomoću sufiksa mente
Rečce
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
Ci, ne
Veznici
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
e, anche, o, ma, perché, se, quando, come, siccome, appena
Rečenica
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
Prosta i proširena rečenica u potvrdnom i u odričnom obliku
Upitna rečenica
Red reči u rečenici
Složena rečenica: upotreba veznika koji uvode zavisnu rečenicu (vremensku, uzročnu, relativnu, hipotetički period)
Hipotetički period: Realna pogodbena rečenica: Se piove, prendi l’ombrello;
Se farà bel tempo, andremo in gita
NAPOMENA: – Planira se izrada dva pismena zadatka za svaki razred.
Razred | Treći |
Nedeljni fond časova | 1+0,5 časova |
Godišnji fond časova | 37+18,5 časova |
STANDARDI | ISHODI
Po završetku razreda učenik će biti u stanju da: |
TEMA
Ključni pojmovi sadržaja programa |
Osnovni nivo
Oblast jezičke veštine – SLUŠANjE 2.ST.1.1.1. Razume kraće poruke, obaveštenja i uputstva koja se saopštavaju razgovetno i polako. 2.ST.1.1.2. Shvata smisao kraće spontane interakcije između dvoje ili više (sa)govornika u ličnom, obrazovnom i javnom kontekstu. 2.ST.1.1.3. Shvata opšti smisao informacije ili kraćih monoloških izlaganja u obrazovnom i javnom kontekstu. 2.ST.1.1.4. Shvata smisao prilagođenog audio i video zapisa u vezi s temama iz svakodnevnog života (standardni govor, razgovetni izgovor i spor ritam izlaganja). 2. Oblast jezičke veštine – ČITANjE 2.ST.1.2.1. Razume opšti smisao jednostavnih kraćih tekstova u vezi s bliskim temama, u kojima preovlađuju frekventne reči i internacionalizmi. 2.ST.1.2.2. Pronalazi potrebne informacije u jednostavnim tekstovima (npr. oglasi, brošure, obaveštenja, kratke novinske vesti). 2.ST.1.2.3. Razume jednostavne lične poruke i pisma. 2.ST.1.2.4. Uočava potrebne detalje u tekstovima iz svakodnevnog života (natpisi na javnim mestima, uputstva o rukovanju, etikete na proizvodima, jelovnik i sl.). 2.ST.1.2.5. Razume kratke adaptirane odlomke književnih dela, i druge pojednostavljene tekstove koji se odnose na civilizacijske tekovine, kulturu i običaje svog i drugih naroda. 3. Oblast jezičke veštine – GOVOR 2.ST.1.3.1. Ume da ostvari društveni kontakt (npr. pozdravljanje, predstavljanje, zahvaljivanje). 2.ST.1.3.2. Izražava slaganje/neslaganje, predlaže, prihvata ili upućuje ponudu ili poziv. 2.ST.1.3.3. Traži i daje jednostavne informacije, u privatnom, javnom i obrazovnom kontekstu. 2.ST.1.3.4. Opisuje blisko okruženje (osobe, predmete, mesta, aktivnosti, događaje). 2.ST.1.3.5. Izlaže već pripremljenu kratku prezentaciju o bliskim temama. |
– razume i izvršava uputstva i naloge za različite aktivnosti u obrazovnom kontekstu i u svakodnevnim (privatnim i javnim) komunikativnim situacijama;
– razume opšti sadržaj i najvažnije pojedinosti kraćih monoloških i dijaloških izlaganja o poznatim i uzrasno primerenim temama, u kojima se koristi standardni jezik i razgovetan izgovor uz odgovarajući broj ponavljanja ili usporeniji tempo govora; – razume opšti smisao informativnih priloga o poznatim ili bliskim temama, u kojima se koristi standardni govor i razgovetan izgovor uz odgovarajući broj ponavljanja; – razume osnovne elemente sadržaja u kraćim medijski podržanim audio i audio-vizuelnim formama, u kojima se obrađuju bliske, poznate i uzrasno primerene teme; – razume suštinu razmene informacija sagovornika koji razgovaraju o bliskim i poznatim temama, uz eventualna ponavljanja i pojašnjavanja; – razume osnovne (suštinske) argumente, želje, potrebe i mišljenjâ sagovornika, ukoliko su izneta jednostavnim jezičkim sredstvima, umerenim tempom govora i uz eventualnu neverbalnu, paraverbalnu ili vizuelnu podršku; |
RAZUMEVANjE GOVORA
– razumevanje govora; – komunikativna situacija; – monološko i dijaloško izlaganje; – standardni jezik; – izgovor; – informativni prilozi; – razmena informacija; – kultura i umetnost; – IKT; |
2.ST.1.3.6. Prenosi ili interpretira kratke poruke, izjave, uputstva ili pitanja.
2.ST.1.3.7. Izlaže jednostavne, bliske sadržaje u vezi sa kulturom i tradicijom svog i drugih naroda. 4. Oblast jezičke veštine – PISANjE 2.ST.1.4.1. Piše kratke beleške i jednostavne poruke (npr. izražava zahvalnost, izvinjenje, upozorenje). 2.ST.1.4.2. Piše privatno pismo o aspektima iz svakodnevnog života (npr. opisuje ljude, događaje, mesta, osećanja). 2.ST.1.4.3. Popunjava obrazac/upitnik, navodeći lične podatke, obrazovanje, interesovanja i sl. 2.ST.1.4.4. Piše jednostavne tekstove prema modelu, uz pomoć ilustracija, tabela, slika, grafikona, detaljnih uputstava. 2.ST.1.4.5. Prevodi ili interpretira informacije iz jednostavnih poruka, beležaka ili obrazaca. 5. Oblast ZNANjE O JEZIKU 2.ST.1.5.1. Koristi zadovoljavajući broj frekventnih reči i izraza koje mu omogućavaju izražavanje osnovnih komunikativnih funkcija u svakodnevnim situacijama. 2.ST.1.5.2. Sastavlja kratke, razumljive rečenice koristeći jednostavne jezičke strukture. 2.ST.1.5.3. Ima uglavnom jasan i razumljiv izgovor. 2.ST.1.5.4. Piše s odgovarajućom ortografskom tačnošću uobičajene reči koje koristi u govoru. 2.ST.1.5.5. Primenjuje osnovnu pravopisnu normu. 2.ST.1.5.6. Koristi neutralan jezički registar. Srednji nivo 1. Oblast jezičke veštine – SLUŠANjE 2.ST.2.1.1. Razume suštinu i bitne pojedinosti poruka, uputstava i obaveštenja o temama iz svakodnevnog života i delatnosti. 2.ST.2.1.2. Razume suštinu i bitne pojedinosti razgovora ili rasprave između dvoje ili više (sa)govornika u privatnom, obrazovnom i javnom kontekstu. 2.ST.2.1.3. Razume suštinu i bitne pojedinosti monološkog izlaganja u obrazovnom i javnom kontekstu ukoliko je izlaganje jasno i dobro strukturirano. 2.ST.2.1.4. Razume suštinu autentičnog tonskog zapisa (audio i video zapis) o poznatim temama, predstavljenih jasno i standardnim jezikom. 2. Oblast jezičke veštine – ČITANjE 2.ST.2.2.1. Razume opšti smisao i relevantne informacije u tekstovima o bliskim temama iz obrazovnog i javnog konteksta. 2.ST.2.2.2. Otkriva značenje nepoznatih reči na osnovu konteksta koji mu je blizak. 2.ST.2.2.3. Razume opise događaja, osećanja i želja u ličnoj prepisci. 2.ST.2.2.4. Pronalazi potrebne informacije u uobičajenim pisanim dokumentima (npr. poslovna prepiska, prospekti, formulari). 2.ST.2.2.5. Pronalazi specifične pojedinosti u dužem tekstu sa pretežno složenim strukturama, u kome se iznose mišljenja, argumenti i kritike (npr. novinski članci i stručni tekstovi). 2.ST.2.2.6. Razume adaptirane književne tekstove i prilagođene tekstove koji se odnose na civilizacijske tekovine, kulturu i običaje svog i drugih naroda. 3. Oblast jezičke veštine – GOVOR 2.ST.2.3.1. Započinje, vodi i završava jednostavan razgovor i uključuje se u diskusiju na teme kako od ličnog interesa, tako i one o svakodnevnom životu. 2.ST.2.3.2. Iznosi lični stav, uverenja, očekivanja, iskustva, planove kao i komentare o mišljenjima drugih učesnika u razgovoru. 2.ST.2.3.3. Razmenjuje, proverava, potvrđuje informacije o poznatim temama u formalnim situacijama (npr. u ustanovama i na javnim mestima). 2.ST.2.3.4. Opisuje ili prepričava stvarne ili izmišljene događaje, osećanja, iskustva. 2.ST.2.3.5. Izlaže već pripremljenu prezentaciju o temama iz svog okruženja ili struke. 2.ST.2.3.6. Izveštava o događaju, razgovoru ili sadržaju npr. knjige, filma i sl. 2.ST.2.3.7. Izlaže sadržaje i iznosi svoje mišljenje u vezi sa kulturom, tradicijom i običajima svog i drugih naroda. 4. Oblast jezičke veštine – PISANjE 2.ST.2.4.1. Piše beleške ili odgovara na poruke, ističući bitne detalje. 2.ST.2.4.2. U privatnoj prepisci, traži ili prenosi informacije, iznosi lični stav i argumente. 2.ST.2.4.3. Piše, prema uputstvu, deskriptivne i narativne tekstove o raznovrsnim temama iz oblasti ličnih interesovanja i iskustava. 2.ST.2.4.4. Piše kratke, jednostavne eseje o različitim temama iz ličnog iskustva, privatnog, obrazovnog i javnog konteksta. 2.ST.2.4.5. Piše izveštaj ili prosleđuje vesti (prevodi, interpretira, rezimira, sažima) u vezi sa kratkim i/ili jednostavnim tekstom iz poznatih oblasti koji čita ili sluša. 5. Oblast ZNANjE O JEZIKU 2.ST.2.5.1. Koristi reči i izraze koji mu omogućavaju uspešnu komunikaciju u predvidivim/svakodnevnim situacijama, aktuelnim događajima i sl. 2.ST.2.5.2. Pravilno razume i koristi veći broj složenijih jezičkih struktura. |
– razume najopštiji sadržaj izlaganja u kojima se na uzrasno primeren način tematizuju opšte društvena pitanja;
– razume opšti smisao i određene prepoznatljive pojedinosti tekstova savremene muzike različitih žanrova; |
|
– razume kraće tekstove o konkretnim, bliskim temama iz svakodnevnog života, kao i o temama kulturnog, nastavnog i obrazovnog konteksta;
– razume opšti sadržaj i dopunske informacije iz obaveštenja ili upozorenja na javnim mestima; – razume jednostavnije opise događaja, namera, osećanja i interesovanja iz prepiske koju dobija; – pronalazi i izdvaja relevantne informacije iz obaveštenja ili prospekata i reklamnih materijala; – razume osnovnu nit argumentacije, čak i ukoliko ne razume sve detalje teksta; – razume kraće tekstove na bliske, poznate i obrađivane društvene teme, prepoznaje najvažnije autorove stavove i zaključke; – razume jednostavne književne tekstove različitih žanrova (poezija, proza, drama) u kojima se pojavljuju učestalije metafore; – otkriva značenje nepoznatih reči u pisanom tekstu na osnovu poznatog konteksta i jezičkog predznanja; |
RAZUMEVANjE PROČITANOG TEKSTA
– razumevanje pročitanog teksta; – vrste tekstova; – izdvajanje poruke i suštinskih informacija; – prepoznavanje osnovne argumentacije; – nepoznate reči; – IKT; |
|
– koristi relativno spontano i samostalno ciljni jezik kao jezik komunikacije u učionici sa nastavnikom i sa ostalim učenicima i učenicama;
– opisuje osobe, radnju, mesto, doživljaj ili aktuelna dešavanja u sadašnjosti, prošlosti i budućnosti, koristeći poznate jezičke i vanjezičke elemente; – saopštava i interpretira najvažnije informacije sadržaja pisanih, ilustrovanih i usmenih tekstova na teme predviđene nastavnim programom, koristeći poznate jezičke elemente; – saopštava i interpretira najvažnije informacije sadržaja kratkih emisija, video zapisa na teme predviđene nastavnim programom, koristeći poznate jezičke elemente; – iznosi svoje mišljenje, izražava i obrazlaže stavove i reaguje na mišljenje i stavove drugih (dopadanje/nedopadanje itd.) koristeći poznate i jednostavne jezičke elemente; – započinje i učestvuje u dijalogu i razmenjuje mišljenja i informacije u vezi sa svojim okruženjem i svakodnevnim situacijama; – predstavlja ukratko rezultate samostalnog istraživanja na određenu temu; – interpretira tematski prilagođene pesme, recitacije i skečeve; – koristi intonaciju, ritam i visinu glasa u skladu sa sopstvenom komunikativnom namerom i sa stepenom formalnosti govorne situacije; |
USMENO IZRAŽAVANjE
– usmeno izražavanje; – neformalni razgovor; – formalna diskusija; – funkcionalna komunikacija; – intervjuisanje; – intonacija; – dijalog; |
|
– popunjava formulare, upitnike i različite obrasce u ličnom i obrazovnom domenu;
– piše beleške, poruke da bi tražio ili preneo relevantne informacije koristeći standardne formule pisanog izražavanja; – piše tekstove prema modelu, uz pomoć ilustracija, tabela, slika, grafikona, detaljnih uputstava; – rezimira pročitani/preslušani tekst o bliskim, poznatim i obrađivanim društvenim temama koristeći jednostavna jezička sredstva; – piše o bliskim temama iz svog okruženja i područja interesovanja; – opisuje osobe i događaje poštujući pravila koherentnosti koristeći frekventne reči i izraze; |
PISMENO IZRAŽAVANjE
– pismeno izražavanje – vrste teksta; – opisivanje; – imejlovi, SMS poruke; – standardne formule pisanog izražavanja – leksika i komunikativne funkcije; – IKT; |
|
2.ST.2.5.3. Ima sasvim razumljiv izgovor.
2.ST.2.5.4. Piše pregledan i razumljiv tekst u kome su pravopis, interpunkcija i organizacija uglavnom dobri. 2.ST.2.5.5. Prepoznaje formalni i neformalni registar; poznaje pravila ponašanja i razlike u kulturi, običajima i verovanjima svoje zemlje i zemlje čiji jezik uči. Napredni nivo 1. Oblast jezičke veštine – SLUŠANjE 2.ST.3.1.1. Razume pojedinosti značajne za razgovor ili raspravu sa složenom argumentacijom u kojoj se iznose lični stavovi jednog ili više (sa)govornika, u privatnom, obrazovnom, javnom i profesionalnom kontekstu. 2.ST.3.1.2. Razume prezentaciju ili predavanje sa složenom argumentacijom uz pomoć propratnog materijala. 2.ST.3.1.3. Razume autentični audio i video zapis u kome se iznose stavovi na teme iz društvenog ili profesionalnog života. 2. Oblast jezičke veštine – ČITANjE 2.ST.3.2.1. Prepoznaje temu i shvata sadržaj raznovrsnih tekstova, primenjujući odgovarajuće tehnike/vrste čitanja. 2.ST.3.2.2. Iz različitih pisanih izvora, uz odgovarajuću tehniku čitanja, dolazi do potrebnih informacija iz oblasti ličnog interesovanja. 2.ST.3.2.3. Razume formalnu korespondenciju u vezi sa strukom ili ličnim interesovanjima. 2.ST.3.2.4. Razume opšti smisao i pojedinosti u stručnim tekstovima na osnovu sopstvenog predznanja (npr. specijalizovani članci, priručnici, složena uputstva). 2.ST.3.2.5. Razume sadržaj izveštaja i/ili članka o konkretnim ili apstraktnim temama u kome autor iznosi naročite stavove i gledišta. 2.ST.3.2.6. Razume odlomke originalnih književnih dela i tekstove koji se odnose na civilizacijske tekovine, kulturu i običaje svog i drugih naroda. 3. Oblast jezičke veštine – GOVOR 2.ST.3.3.1. Aktivno učestvuje u formalnim i neformalnim razgovorima/diskusijama o opštim i stručnim temama, s jednim ili više sagovornika. 2.ST.3.3.2. Razmenjuje stavove i mišljenja uz iznošenje detaljnih objašnjenja, argumenata i komentara. 2.ST.3.3.3. Metodično i jasno izlaže o raznovrsnim temama; objašnjava svoje stanovište iznoseći prednosti i nedostatke različitih tačaka gledišta i odgovara na pitanja slušalaca. 2.ST.3.3.4. Izveštava o informacijama iz npr. novinskog članka, dokumentarnog programa, diskusija, izlaganja i vesti (prepričava, rezimira, prevodi). 2.ST.3.3.5. Upoređuje stavove i monološki izražava mišljenje u vezi sa kulturom, tradicijom i običajima svog i drugih naroda. 4. Oblast jezičke veštine – PISANjE 2.ST.3.4.1. Piše neformalna pisma u kojima izražava vlastitu emotivnu reakciju, naglašavajući detalje nekog događaja ili iskustva i komentarišući tuđe stavove. 2.ST.3.4.2. Piše poslovna i druga formalna pisma različitog sadržaja za lične potrebe i potrebe struke. 2.ST.3.4.3. Piše deskriptivni ili narativni tekst o stvarnim ili izmišljenim događajima. 2.ST.3.4.4. Piše eseje, koristeći informacije iz različitih izvora i nudi argumentovana rešenja u vezi s određenim pitanjima; jasno i detaljno iskazuje stav,osećanje, mišljenje ili reakciju. 2.ST.3.4.5. Piše izveštaj/prevodi sadržaje i informacije iz dužih i složenijih tekstova iz različitih oblasti koje čita ili sluša (npr. prepričava, opisuje, sistematizuje i sl.). 5. Oblast ZNANjE O JEZIKU 2.ST.3.5.1. Razume i koristi raznovrstan repertoar reči, izraza i idioma, koji mu omogućavaju da se izražava jasno, tečno, precizno i detaljno. 2.ST.3.5.2. Razume celokupni repertoar gramatičkih struktura i aktivno koristi sve uobičajene gramatičke strukture. 2.ST.3.5.3. Ima jasan i prirodan izgovor i intonaciju. 2.ST.3.5.4. Piše jasne, pregledne i razumljive tekstove, dosledno primenjujući jezička pravila, pravila organizacije teksta i pravopisnu normu. 2.ST.3.5.5. Poznaje i adekvatno koristi formalni i neformalni jezički registar. |
– piše o vlastitom iskustvu opisujući svoje utiske i osećanja, iznoseći mišljenja, planove i očekivanja, jednostavnim jezičkim sredstvima; | |
– prepoznaje i navodi najznačajnije ličnosti i događaje kulture zemlje/ zemalja čiji jezik uči i razume njihovu ulogu u svetskim okvirima;
– poznaje pravila ponašanja, svakodnevne navike, sličnosti i razlike u kulturi svoje zemlje i zemlje/ zemalja čiji jezik uči; – prepoznaje najčešće stereotipe u vezi sa kulturom svoje zemlje i zemalja čiji jezik uči; – razlikuje osnovne oblike primerenog i neprimerenog ponašanja u kontekstu kulture zemlje/ zemalja čiji jezik uči (u odnosu na kategorije vremena, prostora i pokreta u komunikaciji, kao npr. tačnost, lični prostor, mimika i sl); – prepoznaje i koristi najfrekventnije registre i stilove u komunikaciji na stranom jeziku u skladu sa stepenom formalnosti komunikativne situacije; – istražuje različite aspekte kultura zemlje/ zemalja čiji jezik uči u okviru svojih interesovanja; – koristi savremene vidove komunikacije u otkrivanju kulture zemlje/zemalja čiji jezik uči; – koristi znanje stranog jezika u različitim vidovima realne komunikacije (elektronske poruke, SMS poruke, diskusije na blogu ili forumu, društvene mreže); |
SOCIOKULTURNA KOMPETENCIJA
– interkulturnost – pravila ponašanja; – stereotipi; – stilovi u komunikaciji na stranom jeziku; – IKT; |
|
– prenosi suštinu i najvažnije pojedinosti poruke sa maternjeg na strani jezik/sa stranog na maternji, dodajući, po potrebi, jednostavnija objašnjenja i obaveštenja, pismeno i usmeno;
– u pisanom obliku rezimira na strukturisan način sadržaj kraćeg teksta, audio ili vizuelnog zapisa i kraće interakcije; – u usmenom obliku prenosi sadržaj pisanog ili usmenog teksta, prilagođavajući ga iskazanim ili pretpostavljenim potrebama sagovornika; – koristi odgovarajuće kompenzacione strategije radi prevazilaženja teškoća koje se javljaju, na primer: prenosi sadržaj uz upotrebu opisa, parafraza i sl.; |
MEDIJACIJA
– strategije prenošenja poruke sa maternjeg na strani jezik/sa stranog na maternji; – posredovanje; |
JEZIČKI SADRŽAJI
ITALIJANSKI JEZIK
Imenice
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Vlastite i zajedničke imenice, odgovarajući rod i broj sa determinativom
Sistemski prikaz morfoloških karakteristika
Slaganje imenica i prideva)
Član
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Sistematizacija upotrebe određenog i neodređenog člana
Partitivni član (articolo partitivo))
Zamenice
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Lične zamenice (pronomi personali)
Naglašene lične zamenice
Naglašene lične zamenice u službi direktnog objekta (complemento oggetto) i indirektnog objekta (complemento di termine)
Prisvojne zamenice (pronomi possessivi)
Pokazne zamenice (pronomi dimostrativi: questo, quello)
Povratne zamenice (pronomi riflessivi)
Upitne zamenice (pronomi interrogativi: chi? che?/che cosa? quanto/a/i/e? quale/i?)
Relativne zamenice (pronimi relativi: che, cui)
Nenaglašene lične zamenice sa imperativom (imperativo con i pronomi)
Nenaglašene lične zamenice u službi direktnog objekta u složenim vremenima (pronomi diretti nei tempi composti))
Nenaglašene lične zamenice u paru u složenim vremenima (pronomi personali accoppiati nei tempi composti)
(Neodređene zamenice (pronomi indefiniti: niente/nulla, nessuno, qualcosa, qualcuno, alcuni))
Pridevi
(Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
Opisni pridevi, slaganje prideva i imenice u rodu i broju
Komparacija prideva (grado comparativo: Anna è più alta di Luca e superlativo dell’aggettivo: Anna è la più alta della classe))
Organska komparacija prideva (forme irregolari)
(Apsolutni superlativ (superlativo assoluto: Maria è bellisima)
Prisvojni pridevi (aggettivi possessivi)
Upotreba člana uz prisvojne prideve (la mia bici, tuo fratello)
Pokazni pridevi (aggettivi dimostrativi:questo, quello)
Neodređeni pridevi (aggettivi indefiniti: alcuni, nessuno, qualche, ogni)
Naziv boja (bianco, rosso, verde, giallo, nero, azzurro…), morfološke osobenosti prideva (viola, rosa, blu, arancione))
Brojevi
(Glavni brojevi (numeri cardinali)
Redni brojevi(numeri ordinali))
Predlozi
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Prosti predlozi di, a, da, in, con, su, per, tra, fra i njihova upotreba
Predlozi dentro, fuori, sotto, sopra, davanti, dietro
Predlozi spojeni sa članom (preposizioni articolate))
Glagoli
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Sadašnje vreme (presente indicativo)
Presente progressivo(stare + gerundio)
Imperativ(imperativo). Zapovedni način za sva lica: Fa’ presto! Non tornare tardi! Non andate via senza di me! Prego Signora, entri! Mi dia un etto di prosciutto, per favore!
Povratni glagoli (verbi riflessivi)
Upotreba glagola piacere
Perfekat (passato prossimo) pravilnih i nepravilnih glagola: Sono andata alla stazione;
Non ho fatto il compito di casa
Perfekat modalnih glagola volere, dovere, potere, sapere: Sono dovuto andare dal dentista;
Ho potuto leggere i titoli in italiano
Kondicional sadašnji pravilnih i nepravilnih glagola (condizionale presente: Vorrei un chilo di mele, per favore! Potresti prestarmi il tuo libro di italiano?)
Futur pravilnih i nepravilnih glagola (futuro semplice: Noi torneremo a casa alle cinque)
Imperfekat (imperfetto: C’era una volta un re e viveva in un castello)
Pluskvamperfekat (trapassato prossimo: Sono arrivato alla stazione quando il treno era già partito)
Idiomatska upotreba volerci i metterci)
Utvrđivanje i produbljivanje upotrebe prošlih vremena (passato prossimo/imperfetto e trapassato prossimo)
Konjunktiv sadašnji (congiuntivo presente: Penso che Maria debba studiare di più)
Stare per + infinito: Il treno sta per partire
Prilozi
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Osnovni prilozi (bene, male, molto, poco, troppo, meno, più), priloški izrazi za određivanje vremena (prima, durante, dopo)i prostora (a destra, a sinistra, dritto, davanti, dietro, sotto, sopra, su, giù)
Upitni prilozi quando? come? perché? dove?
Građenje priloga od prideva pomoću sufiksa mente)
Rečce
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda (Ci, ne)
Veznici
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(e, anche, o, ma, perché, se, quando, come, siccome, appena)
Rečenica
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Prosta i proširena rečenica u potvrdnom i u odričnom obliku
Upitna rečenica
Red reči u rečenici
Složena rečenica: upotreba veznika koji uvode zavisnu rečenicu (vremensku, uzročnu, relativnu, hipotetički period)
Hipotetički period: Realna pogodbena rečenica: Se piove, prendi l’ombrello;
Se farà bel tempo, andremo in gita).
NAPOMENA: – Planira se izrada dva pismena zadatka za svaki razred.
Razred | Četvrti |
Nedeljni fond časova | 1+0,5 časova |
Godišnji fond časova | 33+16,5 časova |
STANDARDI | ISHODI
Po završetku razreda učenik će biti u stanju da: |
TEMA
Ključni pojmovi sadržaja programa |
ON
1. Oblast jezičke veštine − SLUŠANjE 2. ST.1.1.1. Razume kraće poruke, obaveštenja i uputstva koja se saopštavaju razgovetno i polako. 2. ST.1.1.2. Shvata smisao kraće spontane interakcije između dvoje ili više (sa)govornika u ličnom, obrazovnom i javnom kontekstu. 2. ST.1.1.3. Shvata opšti smisao informacije ili kraćih monoloških izlaganja u obrazovnom i javnom kontekstu. 2. ST.1.1.4. Shvata smisao prilagođenog audio i video zapisa u vezi s temama iz svakodnevnog života (standardni govor, razgovetni izgovor i spor ritam izlaganja). |
– razume i izvršava uputstva i naloge za različite aktivnosti, u privatnim i javnim komunikativnim situacijama, iskazane standardnojezičkom artikulacijom, uz minimalno ometanje pozadinskim šumovima;
– razume opšti sadržaj i važnije pojedinosti monoloških izlaganja u vezi sa društveno relevantnim i uzrasno primerenim temama, ukoliko se koristi standardni jezik; |
RAZUMEVANjE GOVORA
– razumevanje govora; – komunikativna situacija; – monološko i dijaloško izlaganje; – standardni jezik; – izgovor; – informativni prilozi; – razmena informacija; – kultura i umetnost; – IKT; |
2. Oblast jezičke veštine – ČITANjE
2.ST.1.2.1. Razume opšti smisao jednostavnih kraćih tekstova u vezi s bliskim temama, u kojima preovlađuju frekventne reči i internacionalizmi. 2.ST.1.2.2. Pronalazi potrebne informacije u jednostavnim tekstovima (npr. oglasi, brošure, obaveštenja, kratke novinske vesti). 2.ST.1.2.3. Razume jednostavne lične poruke i pisma. 2.ST.1.2.4. Uočava potrebne detalje u tekstovima iz svakodnevnog života (natpisi na javnim mestima, uputstva o rukovanju, etikete na proizvodima, jelovnik i sl.). 2.ST.1.2.5. Razume kratke adaptirane odlomke književnih dela, i druge pojednostavljene tekstove koji se odnose na civilizacijske tekovine, kulturu i običaje svog i drugih naroda. 3. Oblast jezičke veštine – GOVOR 2.ST.1.3.1. Ume da ostvari društveni kontakt (npr. pozdravljanje, predstavljanje, zahvaljivanje). 2.ST.1.3.2. Izražava slaganje/neslaganje, predlaže, prihvata ili upućuje ponudu ili poziv. 2.ST.1.3.3. Traži i daje jednostavne informacije, u privatnom, javnom i obrazovnom kontekstu. 2.ST.1.3.4. Opisuje blisko okruženje (osobe, predmete, mesta, aktivnosti, događaje). 2.ST.1.3.5. Izlaže već pripremljenu kratku prezentaciju o bliskim temama. 2.ST.1.3.6. Prenosi ili interpretira kratke poruke, izjave, uputstva ili pitanja. 2.ST.1.3.7. Izlaže jednostavne, bliske sadržaje u vezi sa kulturom i tradicijom svog i drugih naroda. 4. Oblast jezičke veštine − PISANjE 2.ST.1.4.1. Piše kratke beleške i jednostavne poruke (npr. izražava zahvalnost, izvinjenje, upozorenje). 2.ST.1.4.2. Piše privatno pismo o aspektima iz svakodnevnog života (npr. opisuje ljude, događaje, mesta, osećanja). 2.ST.1.4.3. Popunjava obrazac/upitnik, navodeći lične podatke, obrazovanje, interesovanja i sl. 2.ST.1.4.4. Piše jednostavne tekstove prema modelu, uz pomoć ilustracija, tabela, slika, grafikona, detaljnih uputstava. 2.ST.1.4.5. Prevodi ili interpretira informacije iz jednostavnih poruka, beležaka ili obrazaca. 5. Oblast ZNANjE O JEZIKU 2.ST.1.5.1. Koristi zadovoljavajući broj frekventnih reči i izraza koje mu omogućavaju izražavanje osnovnih komunikativnih funkcija u svakodnevnim situacijama. 2.ST.1.5.2. Sastavlja kratke, razumljive rečenice koristeći jednostavne jezičke strukture. 2.ST.1.5.3. Ima uglavnom jasan i razumljiv izgovor. 2.ST.1.5.4. Piše s odgovarajućom ortografskom tačnošću uobičajene reči koje koristi u govoru. 2.ST.1.5.5. Primenjuje osnovnu pravopisnu normu. 2.ST.1.5.6. Koristi neutralan jezički registar. SN 1. Oblast jezičke veštine − SLUŠANjE 2.ST.2.1.1. Razume suštinu i bitne pojedinosti poruka, uputstava i obaveštenja o temama iz svakodnevnog života i delatnosti. 2.ST.2.1.2. Razume suštinu i bitne pojedinosti razgovora ili rasprave između dvoje ili više (sa)govornika u privatnom, obrazovnom i javnom kontekstu. 2.ST.2.1.3. Razume suštinu i bitne pojedinosti monološkog izlaganja u obrazovnom i javnom kontekstu ukoliko je izlaganje jasno i dobro strukturirano. 2.ST.2.1.4. Razume suštinu autentičnog tonskog zapisa (audio i video zapis) o poznatim temama, predstavljenih jasno i standardnim jezikom. 2. Oblast jezičke veštine − ČITANjE 2.ST.2.2.1. Razume opšti smisao i relevantne informacije u tekstovima o bliskim temama iz obrazovnog i javnog konteksta. 2.ST.2.2.2. Otkriva značenje nepoznatih reči na osnovu konteksta koji mu je blizak. 2.ST.2.2.3. Razume opise događaja, osećanja i želja u ličnoj prepisci. 2.ST.2.2.4. Pronalazi potrebne informacije u uobičajenim pisanim dokumentima (npr. poslovna prepiska, prospekti, formulari). 2.ST.2.2.5. Pronalazi specifične pojedinosti u dužem tekstu sa pretežno složenim strukturama, u kome se iznose mišljenja, argumenti i kritike (npr. novinski članci i stručni tekstovi). 2.ST.2.2.6. Razume adaptirane književne tekstove i prilagođene tekstove koji se odnose na civilizacijske tekovine, kulturu i običaje svog i drugih naroda. 3. Oblast jezičke veštine − GOVOR 2.ST.2.3.1. Započinje, vodi i završava jednostavan razgovor i uključuje se u diskusiju na teme kako od ličnog interesa, tako i one o svakodnevnom životu. 2.ST.2.3.2. Iznosi lični stav, uverenja, očekivanja, iskustva, planove kao i komentare o mišljenjima drugih učesnika u razgovoru. 2.ST.2.3.3. Razmenjuje, proverava, potvrđuje informacije o poznatim temama u formalnim situacijama (npr. u ustanovama i na javnim mestima). 2.ST.2.3.4. Opisuje ili prepričava stvarne ili izmišljene događaje, osećanja, iskustva. |
– razume opšti smisao i najvažnije pojedinosti informativnih priloga iz različitih medija o poznatim, društveno i uzrasno relevantnim temama, u kojima se koristi standardni govor;
– razume bitne elemente sadržaja u kraćim audio i audio-vizuelnim formama, u kojima se obrađuju bliske, poznate i uzrasno primerene teme; – razume opšti sadržaj i identifikuje važnije pojedinosti dijaloških formi u kojima učestvuje dvoje ili više govornika, ukoliko je reč o razmeni informacija, mišljenja i stavova na poznate i bliske teme iz svakodnevnog života, uz upotrebu standardnojezičkih elemenata i sporijeg ritma; – razume opšti sadržaj i identifikuje važnije pojedinosti dijaloških formi u kojima učestvuje dvoje ili više govornika, ukoliko je reč o razmeni informacija, mišljenja i stavova na poznate i bliske teme iz svakodnevnog života, uz upotrebu standardnojezičkih elemenata i sporijeg ritma, uz eventualna ponavljanja i pojašnjenja; – razume sadržaj i većinu tematski povezanih pojedinosti u tekstovima savremene muzike različitih žanrova, uz ponovljena slušanja i odgovarajuću pripremu. |
|
– primenjuje strategije čitanja koje omogućavaju otkrivanje značenja nepoznatih reči;
– razume opšti sadržaj i najvažnije pojedinosti dužih tekstova u vezi s temama vezanim za lična interesovanja; – razume opšti sadržaj i najvažnije pojedinosti autentičnih, adaptiranih i neautentičnih dužih tekstova u vezi s bliskim temama; – razume opšti sadržaj i najvažnije pojedinosti tekstova o manje poznatim temama, koje spadaju u širi spektar interesovanja; – razume opšti sadržaj i najvažnije pojedinosti dužih tekstova o različitim konkretnim i delimično apstraktnim temama; – razume tekstove koji sadrže različita uputstva; – razume duže i složenije savremene književne tekstove različitih žanrova, primerene uzrastu; |
RAZUMEVANjE PROČITANOG TEKSTA
– razumevanje pročitanog teksta; – vrste tekstova; – izdvajanje poruke i suštinskih informacija; – prepoznavanje osnovne argumentacije; – nepoznate reči; – IKT; |
|
– koristi samostalno ciljni jezik kao jezik komunikacije;
– govori, s lakoćom, o poznatim temama i temama koje su iz domena njegovog interesovanja na koherentan način, primenjujući poznatu leksičku građu i jezičke strukture; – prepričava neki događaj ili dešavanje i iznosi očekivanja u vezi sa tim; – ukratko obrazlaže i objašnjava razloge događaja ili dešavanja; – obrazlaže svoje mišljenje i reaguje na mišljenje drugih; – izlaže pred publikom, na razumljiv način, unapred pripremljenu prezentaciju na poznate i odabrane teme uz pomoć vizuelnog podsticaja; – tokom i posle prezentacije razume pitanja u vezi sa temom, odgovara na njih i pruža dodatna objašnjenja; – učestvuje u dijalogu i razmenjuje mišljenja i informacije u vezi sa svojim okruženjem i svakodnevnim situacijama; – interpretira tematski prilagođene pesme, recitacije i skečeve; – koristi intonaciju, ritam i visinu glasa u skladu sa sopstvenom komunikativnom namerom i sa stepenom formalnosti govorne situacije; |
USMENO IZRAŽAVANjE
– usmeno izražavanje; – neformalni razgovor; – formalna diskusija; – funkcionalna komunikacija; – intervjuisanje; – intonacija; – dijalog; |
|
2.ST.2.3.5. Izlaže već pripremljenu prezentaciju o temama iz svog okruženja ili struke.
2.ST.2.3.6. Izveštava o događaju, razgovoru ili sadržaju npr. knjige, filma i sl. 2.ST.2.3.7. Izlaže sadržaje i iznosi svoje mišljenje u vezi sa kulturom, tradicijom i običajima svog i drugih naroda. 4. Oblast jezičke veštine − PISANjE 2.ST.2.4.1. Piše beleške ili odgovara na poruke, ističući bitne detalje. 2.ST.2.4.2. U privatnoj prepisci, traži ili prenosi informacije, iznosi lični stav i argumente. 2.ST.2.4.3. Piše, prema uputstvu, deskriptivne i narativne tekstove o raznovrsnim temama iz oblasti ličnih interesovanja i iskustava. 2.ST.2.4.4. Piše kratke, jednostavne eseje o različitim temama iz ličnog iskustva, privatnog, obrazovnog i javnog konteksta. 2.ST.2.4.5. Piše izveštaj ili prosleđuje vesti (prevodi, interpretira, rezimira, sažima) u vezi sa kratkim i/ili jednostavnim tekstom iz poznatih oblasti koji čita ili sluša. 5. Oblast ZNANjE O JEZIKU 2.ST.2.5.1. Koristi reči i izraze koji mu omogućavaju uspešnu komunikaciju u predvidivim/svakodnevnim situacijama, aktuelnim događajima i sl. 2.ST.2.5.2. Pravilno razume i koristi veći broj složenijih jezičkih struktura. 2.ST.2.5.3. Ima sasvim razumljiv izgovor. 2.ST.2.5.4. Piše pregledan i razumljiv tekst u kome su pravopis, interpunkcija i organizacija uglavnom dobri. 2.ST.2.5.5. Prepoznaje formalni i neformalni registar; poznaje pravila ponašanja i razlike u kulturi, običajima i verovanjima svoje zemlje i zemlje čiji jezik uči. NN 1. Oblast jezičke veštine − SLUŠANjE 2.ST.3.1.1. Razume pojedinosti značajne za razgovor ili raspravu sa složenom argumentacijom u kojoj se iznose lični stavovi jednog ili više (sa)govornika, u privatnom, obrazovnom, javnom i profesionalnom kontekstu. 2.ST.3.1.2. Razume prezentaciju ili predavanje sa složenom argumentacijom uz pomoć propratnog materijala. 2.ST.3.1.3. Razume autentični audio i video zapis u kome se iznose stavovi na teme iz društvenog ili profesionalnog života. 2. Oblast jezičke veštine − ČITANjE 2.ST.3.2.1. Prepoznaje temu i shvata sadržaj raznovrsnih tekstova, primenjujući odgovarajuće tehnike/vrste čitanja. 2.ST.3.2.2. Iz različitih pisanih izvora, uz odgovarajuću tehniku čitanja, dolazi do potrebnih informacija iz oblasti ličnog interesovanja. 2.ST.3.2.3. Razume formalnu korespondenciju u vezi sa strukom ili ličnim interesovanjima. 2.ST.3.2.4. Razume opšti smisao i pojedinosti u stručnim tekstovima na osnovu sopstvenog predznanja (npr. specijalizovani članci, priručnici, složena uputstva). 2.ST.3.2.5. Razume sadržaj izveštaja i/ili članka o konkretnim ili apstraktnim temama u kome autor iznosi naročite stavove i gledišta. 2.ST.3.2.6. Razume odlomke originalnih književnih dela i tekstove koji se odnose na civilizacijske tekovine, kulturu i običaje svog i drugih naroda. 3. Oblast jezičke veštine − GOVOR 2.ST.3.3.1. Aktivno učestvuje u formalnim i neformalnim razgovorima/diskusijama o opštim i stručnim temama, s jednim ili više sagovornika. 2.ST.3.3.2. Razmenjuje stavove i mišljenja uz iznošenje detaljnih objašnjenja, argumenata i komentara. 2.ST.3.3.3. Metodično i jasno izlaže o raznovrsnim temama; objašnjava svoje stanovište iznoseći prednosti i nedostatke različitih tačaka gledišta i odgovara na pitanja slušalaca. 2.ST.3.3.4. Izveštava o informacijama iz npr. novinskog članka, dokumentarnog programa, diskusija, izlaganja i vesti (prepričava, rezimira, prevodi). 2.ST.3.3.5. Upoređuje stavove i monološki izražava mišljenje u vezi sa kulturom, tradicijom i običajima svog i drugih naroda. 4. Oblast jezičke veštine − PISANjE 2.ST.3.4.1. Piše neformalna pisma u kojima izražava vlastitu emotivnu reakciju, naglašavajući detalje nekog događaja ili iskustva i komentarišući tuđe stavove. 2.ST.3.4.2. Piše poslovna i druga formalna pisma različitog sadržaja za lične potrebe i potrebe struke. 2.ST.3.4.3. Piše deskriptivni ili narativni tekst o stvarnim ili izmišljenim događajima. 2.ST.3.4.4. Piše eseje, koristeći informacije iz različitih izvora i nudi argumentovana rešenja u vezi s određenim pitanjima; jasno i detaljno iskazuje stav, osećanje, mišljenje ili reakciju. 2.ST.3.4.5. Piše izveštaj/prevodi sadržaje i informacije iz dužih i složenijih tekstova iz različitih oblasti koje čita ili sluša (npr. prepričava, opisuje, sistematizuje i sl.). |
– piše tekst primenjujući pravila pravopisa i interpunkcije, poštujući osnovna načela organizacije teksta;
– piše tekstove o bliskim temama iz svog okruženja i područja interesovanja; – piše kraće preglede/ sažetke knjiga, filmova, tv emisija i sl. koristeći jednostavne izraze; – opisuje utiske, mišljenja, osećanja, ističe prednosti i mane neke pojave ili postupka; – piše beleške, poruke (imejlove, sms poruke i sl.), detaljne izveštaje u kojima traži ili prenosi relevantne informacije; – piše odgovore u kojima traži i prenosi relevantne informacije i objašnjenja koristeći standardne formule pisanog izražavanja; – piše o vlastitom iskustvu, opisuje svoje utiske, planove i očekivanja iznoseći ličan stav i argumente; – piše tekstove prema modelu, tumači i opisuje ilustracije, tabele, slike, grafikone, ističući relevantne detalje; – piše neformalna pisma/mejlove/pozivnice i sl. koristeći se ustaljenim izrazima za odbijanje/prihvatanje poziva, izvinjenja i sl; |
PISMENO IZRAŽAVANjE
– pismeno izražavanje – vrste teksta; – opisivanje; – standardne formule pisanog izražavanja – leksika i komunikativne funkcije; – IKT; |
– poznaje osnovne odlike ekosistema i društvenog sistema zemalja čiji jezik uči i razume njihovu međusobnu uslovljenost;
– objašnjava na jednostavan način tradicionalno shvaćene odlike vlastite kulture pripadnicima stranih kultura; – objašnjava, na jednostavan način, tradicionalno shvaćene odlike kultura čiji jezik uči pripadnicima vlastite kulture; – uviđa i razume da postupci učesnika u svakodnevnim komunikativnim situacijama mogu da budu protumačeni na različite načine; – uviđa i razume postojanje kulturnog pluraliteta u svojoj zemlji i zemljama čiji jezik uči; – reaguje adekvatno na najčešće oblike primerenog i neprimerenog ponašanja u kontekstu kulture zemlje/ zemalja čiji jezik uči, primenjujući obrasce ljubaznog ponašanja; – koristi frekventnije registre u komunikaciji na stranom jeziku u skladu sa stepenom formalnosti komunikativne situacije; – koristi na kreativan način ograničena znanja iz različitih jezika kako bi uspešno ostvario komunikativnu nameru; – istražuje različite aspekte kultura zemlje/ zemalja čiji jezik uči u okviru svojih interesovanja; – koristi savremene vidove komunikacije u otkrivanju kulture zemlje/ zemalja čiji jezik uči; – koristi znanje stranog jezika u različitim vidovima realne komunikacije; |
SOCIOKULTURNA KOMPETENCIJA
– interkulturnost; – ekosistem; – društveni sistem; – pravila ponašanja; – stereotipi; – stilovi u komunikaciji na stranom jeziku; – IKT; |
|
– prenosi, na strukturisan način, osnovne informacija iz više srodnih tekstova, u pisanom i usmenom obliku;
– prenosi opšti sadržaj iz tekstualnih izvora u kojima se iznose različiti stavovi, u pisanom obliku; – prenosi, u usmenom obliku, sadržaj usmenog izlaganja ili pisanog teksta prilagođavajući registar i stil potrebama komunikativne situacije; – posreduje u neformalnoj usmenoj interakciji uz uvažavanje različitih kulturnih vrednosti i izbegavajući dvosmislenosti i nejasnoće. |
MEDIJACIJA
– strategije prenošenja poruke sa maternjeg na strani jezik/sa stranog na maternji; – posredovanje; |
|
5. Oblast ZNANjE O JEZIKU
2.ST.3.5.1. Razume i koristi raznovrstan repertoar reči, izraza i idioma, koji mu omogućavaju da se izražava jasno, tečno, precizno i detaljno. 2.ST.3.5.2. Razume celokupni repertoar gramatičkih struktura i aktivno koristi sve uobičajene gramatičke strukture. 2.ST.3.5.3. Ima jasan i prirodan izgovor i intonaciju. 2.ST.3.5.4. Piše jasne, pregledne i razumljive tekstove, dosledno primenjujući jezička pravila, pravila organizacije teksta i pravopisnu normu. 2.ST.3.5.5. Poznaje i adekvatno koristi formalni i neformalni jezički registar. |
JEZIČKI SADRŽAJI
ITALIJANSKI JEZIK
Imenice
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Vlastite i zajedničke imenice, odgovarajući rod i broj sa determinativom
Sistemski prikaz morfoloških karakteristika
Slaganje imenica i prideva)
Član
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Sistematizacija upotrebe određenog i neodređenog člana
Partitivni član (articolo partitivo))
Zamenice
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Lične zamenice (pronomi personali)
Naglašene lične zamenice
Naglašene lične zamenice u službi direktnog objekta (complemento oggetto) i indirektnog objekta (complemento di termine)
Prisvojne zamenice (pronomi possessivi)
Pokazne zamenice (pronomi dimostrativi: questo, quello)
Povratne zamenice (pronomi riflessivi)
Upitne zamenice (pronomi interrogativi: chi? che?/che cosa? quanto/a/i/e? quale/i?)
Relativne zamenice (pronimi relativi: che, cui)
Nenaglašene lične zamenice sa imperativom (imperativo con i pronomi)
Nenaglašene lične zamenice u službi direktnog objekta usloženim vremenima (pronomi diretti nei tempi composti)
Nenaglašene lične zamenice u paru u složenim vremenima (pronomi personali accoppiati nei tempi composti)
Neodređene zamenice (pronomi indefiniti: niente/nulla, nessuno, qualcosa, qualcuno, alcuni))
Pridevi
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Opisni pridevi, slaganje prideva i imenice u rodu i broju
Komparacija prideva (grado comparativo: Anna è più alta di Luca e superlativo dell’aggettivo: Anna è la più alta della classe)
Organska komparacija prideva (forme irregolari)
Apsolutni superlativ (superlativo assoluto: Maria è bellisima)
Prisvojni pridevi (aggettivi possessivi)
Upotreba člana uz prisvojne prideve (la mia bici, tuo fratello)
Pokazni pridevi (aggettivi dimostrativi:questo, quello)
Neodređeni pridevi (aggettivi indefiniti: alcuni, nessuno, qualche, ogni)
Naziv boja (bianco, rosso, verde, giallo, nero, azzurro…), morfološke osobenosti prideva (viola, rosa, blu, arancione))
Brojevi
(Glavni brojevi (numeri cardinali)
Redni brojevi (numeri ordinali))
Predlozi
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Prosti predlozi di, a, da, in, con, su, per, tra, fra i njihova upotreba
Predlozi dentro, fuori, sotto, sopra, davanti, dietro
Predlozi spojeni sa članom (preposizioni articolate))
Glagoli
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Sadašnje vreme (presente indicativo)
Presente progressivo (stare + gerundio)
Imperativ (imperativo). Zapovedni način za sva lica: Fa’ presto! Non tornare tardi! Non andate via senza di me! Prego Signora, entri! Mi dia un etto di prosciutto, per favore!
Povratni glagoli (verbi riflessivi)
Upotreba glagola piacere
Perfekat (passato prossimo) pravilnih i nepravilnih glagola: Sono andata alla stazione;
Non ho fatto il compito di casa
Perfekat modalnih glagola volere, dovere, potere, sapere: Sono dovuto andare dal dentista;
Ho potuto leggere i titoli in italiano
Kondicional sadašnji pravilnih i nepravilnih glagola (condizionale presente: Vorrei un chilo di mele, per favore! Potresti prestarmi il tuo libro di italiano?)
Futur pravilnih i nepravilnih glagola (futuro semplice: Noi torneremo a casa alle cinque)
Imperfekat (imperfetto: C’era una volta un re e viveva in un castello)
Pluskvamperfekat (trapassato prossimo: Sono arrivato alla stazione quando il treno era già partito)
Idiomatska upotreba volerciimetterci)
Prosti perfekat (passato remoto), tvorba i osnovna upotreba: Marco entrò e vide il computer acceso. Ma nella stanza non c’era nessuno
Kondicional prošli (condizionale passato: Avrei voluto comprare un bel gelato)
Utvrđivanje i produbljivanje upotrebe prošlih vremena (passato prossimo/imperfetto e trapassato prossimo, passato remoto)
(Konjunktiv sadašnji (congiuntivo presente: Penso che Maria debba studiare di più))
Konjunktiv prošli (congiuntivo passato: Penso che sia andato al cinema)
Konjunktiv imperfekta (congiuntivo imperfetto: Pensavo che tu fossi contento del tuo appartamento)
(Stare per + infinito: Il treno sta per partire)
Pasiv (forma passiva)
Prilozi
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Osnovni prilozi (bene, male, molto, poco, troppo, meno, più), priloški izrazi za određivanje vremena (prima, durante, dopo)iprostora(a destra, a sinistra, dritto, davanti, dietro, sotto, sopra, su, giù)
Upitni prilozi quando? come? perché? dove?
Građenje priloga od prideva pomoćusufiksa mente)
Rečce
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Ci, ne)
Veznici
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(e, anche, o, ma, perché, se, quando, come, siccome, appena)
Rečenica
Obnavljanje i proširivanje iz prethodnih razreda
(Prosta i proširena rečenica u potvrdnom i u odričnom obliku
Upitna rečenica
Red reči u rečenici
Složena rečenica: upotreba veznika koji uvode zavisnu rečenicu (vremensku, uzročnu, relativnu, hipotetički period)
Hipotetički period: Realna pogodbena rečenica: Se piove, prendi l’ombrello;
Se farà bel tempo, andremo in gita)
NAPOMENA: – Planira se izrada dva pismena zadatka.